stören /czasownik: stört, störte, hat gestört/ - przeszkadzać, zakłócać, przerywać

stören - przeszkadzać, zakłócać, przerywać W ZDANIU:
Er stört seine Eltern. – On przeszkadza swoim rodzicom.
Ich wäre dir sehr dankbar, wenn du nicht stören würdest. – Byłbym tobie bardzo wdzięczny, gdybyś nie przeszkadzał.
Störe mich nicht! Ich versuche mich zu konzentrieren. - Nie przeszkadzaj mi! Próbuję się skoncentrować.
Bitte stören Sie nicht Ihre Mitschüler. – Proszę nie przeszkadzać pozostałym uczniom.

W CYTACIE:
Dalajlama: Lasse das Verhalten anderer nicht deinen inneren Frieden stören.
Nie pozwól, aby zachowanie innych ludzi zakłócało Twój wewnętrzny spokój.

...i udało mi się wyeliminować niepokojący hałas o którym wspomniałeś.