strahlen /czasownik: strahlt, strahlte, hat gestrahlt/ - świecić, oświetlać, promieniować, emitować promieniowanie, błyszczeć, połyskiwać, promienieć
strahlen - świecić, oświetlać, promieniować, emitować promieniowanie W ZDANIU:
Die Oberfläche des Tisches war schön matt und strahlte eine natürliche Wärme aus. - Powierzchnia stołu była pięknie matowa i emanowała naturalnym ciepłem.
W CYTACIE:
Konfucjusz: Ein ausgeglichener Mensch strahlt Harmonie aus.
Zrównoważona osoba promieniuje harmonią.
HASŁA POWIĄZANE:
ausstrahlen /czasownik: strahlt aus, strahlte aus, ist/hat ausgestrahlt/ - promieniować, wydzielać się, wypromieniowywać, emanować, emitować
scheinen /czasownik: scheint, schien, hat geschienen/ - świecić, zdawać się, wydawać się
Sonne die /PL die Sonnen/ - słońce
Sonnenstrahl der /PL die Sonnenstrahlen/ - promień słońca